Γλωσσάρι: Όροι που αρχίζουν από m

Γλύκισμα παρόμοιο με μπισκότο, με βάση τη μαρέγκα, γεμιστό με μαρμελάδα, κρέμα σαντιγί ή σοκολάτα.

Ποικιλία λαχανικών ή φρούτων κομμένων σε μικρούς κύβους, μασκαρπόνε. Συχνά σερβίρονται σε σιρόπι ή σε κάποιο είδος ζελέ.

Η καλύτερη ποιότητα μαύρου χαβιαριού. Η ένδειξη malossol σημαίνει οτι το χαβιάρι είναι διατηρημένο σε μια ελάχιστη ποσότητα αλατιού.

Σιρόπι που παράγεται από το ρετσίνι του σφενδάμου. Αντικαθιστά τη ζάχαρη, έχει λιγότερες θερμίδες ή χρησιμοποιείται για το άρωμά του. Συνήθως συνοδεύει τα πανκέικ.

Κοτόπουλο μαγειρεμένο με λάδι, ντομάτα, μανιτάρια, σκόρδο και κρασί. Το όνομά του το δανείστηκε από την ομώνυμη πόλη της Ιταλίας όπου το παρασκεύασε ο μάγειρας του Ναπολέοντα σε μια πολιορκία του στρατού του από τους Αυστριακούς.

Μαλακό, άσπρο τυρί-κρέμα φτιαγμένο από αγελαδινό γάλα, ιταλικής προέλευσης. Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε λιπαρά και σερβίρεται ως επιδόρπιο μαζί με φρούτα.

Πηκτή σούπα με διάφορα ψάρια και οστρακόδερμα, βρασμένα σε κουρ μπουγιόν με κρασί, κρεμμύδια και μανιτάρια.

Μείγμα από καρότο, κρεμμύδι, σέλινο, ζαμπόν, όλα κομμένα σε μικρούς κύβους, δάφνη και θυμάρι. Το μείγμα σιγοβράζει με βούτυρο και ντεγλασάρεται με άσπρο κρασί για να χρησιμοποιηθεί αργότερα ως «στρώση» για το μαγείρεμα κρέατος.

Μοιάζει με πίτα που φτιάχνεται με διάφορα μείγματα ανάμεσα σε δύο στρώσεις πατάτας ντυσές.

Μικρά στρογγυλά εσκαλόπ από την καρδιά του μοσχαρίσιου φιλέτου.

Ο όρος δηλώνει ότι το φαγητό έχει μαγειρευτεί κατά τον τρόπο του Μιλάνου. Συνήθως ένα τέτοιο φαγητό περιέχει ρύζι ή μακαρόνια και τριμμένη παρμεζάνα. Ο ίδιος όρος χαρακτηρίζει και το πανάρισμα που γίνεται με τριμμένη παρμεζάνα αντί για γαλέτα.

Σούπα ιταλικής προέλευσης με φρέσκα λαχανικά και όσπρια. Γίνεται με μοσχαρίσιο ζωμό και «δένει» με την προσθήκη ρυζιού ή ζυμαρικού.

Μείγμα από καρότο, κομμένο σε κύβους, κρεμμύδι, ζαμπόν, φύλλα δάφνης και θυμάρι, σοταρισμένα με βούτυρο.

Είναι ένα παραδοσιακό ιαπωνικό μπαχαρικό το οποίο παράγεται από βρασμένο, κριθάρι και σόγια, με αλάτι και μανιτάρια ή μόνο με σόγια. Το αποτέλεσμα είναι μια πάστα η οποία χρησιμοποιείται για σάλτσες και αλοιφές, καθώς επίσης και σε παραδοσιακά ιαπωνικά φαγητά όπως η σούπα dashi και η σούπα miso. Το miso είναι αλμυρό στη γεύση, η οποία αλλάζει ανάλογα με τις πολλές ποικιλίες του.

Είναι παλαιωμένο miso για πάνω από ένα χρόνο. Το χρώμα αλλάζει από τη σόγια που χρησιμοποιείται. Συνήθως οι σπόροι σόγιας οι οποίοι μαγειρεύονται στον ατμό δίνουν πιο έντονο χρώμα από αυτούς που βράζουν.

Παράγεται ευρέως σε πολλές περιοχές της Ιαπωνίας. Τα βασικά του συστατικά είναι το ρύζι, το κριθάρι και μια μικρή ποσότητα σόγιας και η γεύση του είναι γλυκιά. Αν η ποσότητα αυτή είναι μεγαλύτερη το χρώμα της αλλάζει σε κόκκινο ή μαύρο. Συγκριτικά με το κόκκινο miso, το λευκό χρειάζεται λιγότερο χρόνο βρασμού.

Είναι ημίσκληρο τυρί με κρεμώδες χρώμα και ήπιο άρωμα αντίστοιχο με το αμερικανικό τυρί Μύνστερ (Muenster). Πήρε το όνομά του από τον δημιουργό του David Jacks και παράγεται από παστεριωμένο πλήρες, ημιαποβουτυρωμένο ή αποβουτυρωμένο αγελαδινό γάλα.

Αρωματικά μανιτάρια που συνήθως κυκλοφορούν στο εμπόριο αποξηραμένα. Αφού μείνουν στο νερό για λίγα λεπτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ομελέτες και σούπες ή να μαγειρευτούν με βούτυρο και κρέμα γάλακτος.

Παλαιά ονομασία της κρέμας μπαβαρουάζ.

Γαλλική φυλή κρεοπαραγωγών προβάτων.

Σούπα ινδικής προέλευσης, με κοτόπουλο, γάλα καρύδας και κάρι.