Παραδοσιακά φαγητά για την παραμονή των Θεοφανείων!
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, η παράδοση λέει πως ανήμερα των Φώτων, τρώμε ψάρι και πραγματικά είναι ό,τι πρέπει μετά το φαγοπότι με τα κρεατικά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αντίθετα την ημέρα των Θεοφανείων συνεχίζεται σε όλη τη χώρα το έθιμο με το πέταγμα του σταυρού συνήθως “πετάμε τον σταυρό” σε κάποια λίμνη η θάλασσα πέφτουν όσοι πιστοί “αντέχουν το κρύο” για να πιάσουν τον σταυρό αυτός που θα καταφέρει να τον πιάσει θεωρείται τυχερός και ευλογημένος. Αφού μάθαμε κάποιες μικρές λεπτομέρειες για τα Θεοφάνεια εμπνευστείτε για το σημερινό μενού και φτιάξτε εύκολα, γρήγορα και πεντανόστιμα νηστίσιμα. πιάτα.
Φωτοκόλλυβα
Η παραμονή των Φώτων είναι μεγάλη νηστεία για την Ορθόδοξη Εκκλησία τα φωτοκόλλυβα είναι ένα πιάτο που φτιάχνουν οι νοικοκυρές παραδοσιακά την παραμονή των Θεοφανείων για να προετοιμαστούν για τον Μεγάλο Αγιασμό που χρησιμοποιούνταν πολλά είδη σπόρων και οσπρίων (κουκιά, ρεβίθια, φασόλια, φακή, καλαμπόκι. Ήταν βρασμένο στάρι (=κόλυβα) και γενικώς ό,τι όσπρια υπήρχαν στο σπίτι τα έβραζαν και τα έτρωγαν με αλατάκι, συνοδευόμενα με ψωμί, κανένα κρεμύδι, ελιές κ.τ.λ. (όταν δεν τρώμε λάδι, μπορούμε να φάμε ελιές, για να παίρνουμε τις βιταμίνες τους).Από αυτό το φαγητό τα αγροτικά νοικοκυριά έδιναν και στα ζώα ή σκόρπιζαν σε διάφορα μέρη του σπιτιού. 
Λαλάγγια ή λαλαγγίδες
Σε χωριά της Λακωνίας συνήθιζαν την παραμονή των Φώτων την Άγιαση όπως την έλεγαν, έφτιαχναν λαλάγγια ή λαλαγγίδες είναι είδος τηγανίτας ανακάτευαν αλεύρι σε κρύο νερό αφού πρόσθεταν και λίγο αλάτι μέχρι να γίνει χυλός. Με βαθουλή κουτάλα ή και με το χέρι έπαιρναν λίγο από το μείγμα και το έριχναν στο τηγάνι, όπου υπήρχε ζεστό λάδι έτσι έφτιαχναν φουσκωτές πίτες διαφόρων σχημάτων όταν ήταν έτοιμες τις σέρβιραν συνήθως με ζάχαρη.
Τα τσιγαρίδια
Την παραμονή των Φώτων συνηθιζόταν να τρώνε τσιγαρίδια κάτι σαν το γνωστό σπανακόρυζο. Τα τσιγαρίδια είναι μείγμα άγριων χόρτων ελαφρώς βρασμένα με φρέσκα μυρωδικά και τσιγαρισμένα σε λάδι με σκόρδο και κρεμμύδια που περιέχουν ακόμη ντομάτα, και ρύζι.
Η Φωτίτσα
Το ψωμί της ημέρας των Φώτων, όπου και δανείστηκε και το όνομά του. Ο παλαιός τύπος είχε βυζαντινή γραμμή στο πάνω μέρος του στρογγυλού ψωμιού πρόσθεταν ένα μεγάλο σταυρό και στο άνοιγμα του κάθε τετάρτου που σχημάτιζε ο σταυρός με το υπόλοιπο ψωμί της βάσης του έβαζαν μια στρογγυλή μπάλα από ψωμί στα νεότερα χρόνια ο τύπος του ψωμιού της φωτίτσας μοιάζει με της αγιοβασιλίτσας. Στα ψωμιά του Δωδεκαήμερου στην Κεφαλλονιά τοποθετούν στο κέντρο τους έναν καρπό καρύδι ή αμύγδαλο που συμβολίζει την καρποφορία της γης που σιγά σιγά έρχεται με πρώτη να ανθίζει μέσα στο χειμώνα την αμυγδαλιά.
