Λαδοπιταστή

Από το ζυμάρι που έπιαναν για το ψωμί ένα κομμάτι της ζύμης το άνοιγαν με έναν πλάστη σαν φύλλο χοντρό, πάχους τριών τεσσάρων εκατοστών, και το άπλωναν σε ένα ταψί καλά λαδωμένο. Το άφηναν να ανεβεί και κατόπιν το χάραζαν με το μαχαίρι σε ρόμβους, το άλειφαν από πάνω με λάδι ελιάς, ώστε να ποτιστεί και να πάρει το άρωμα του φρέσκου λαδιού, και το φούρνιζαν σε προθερμασμένο φούρνο. Η λαδοπιταστή τρώγεται αυθημερόν, γιατί την επομένη χάνει την τραγανότητά της.